Algemeen

“Mama, wanneer moet je weer een column schrijven? Want dan wil ik het graag doen.” Enigszins verbaasd vraag ik onze dochter of ze iets bijzonders kwijt wil. Apparently so. “Ik wil het hebben over helden. Maar dan de echte. Niet die je in de film ziet, van die superhelden enzo. Want die zijn natuurlijk niet echt.” Nu is ze toevallig dol op de welbekende Hollywood-krakers dus ik ben even in verwarring. 

Terwijl we van het schoolplein naar huis lopen, vertelt ze enthousiast over die ‘lieve oudjes’ die in het kader van De dag van de Mantelzorger bij haar op school kwamen lunchen. “Mantelzorgers zijn pas helden”, vertelt ze met grote ogen, alsof dit het nieuws van de dag is. Wat voor haar blijkbaar ook zo is. Hulde dat ze dit onderwerp in groep 7 behandelen, naast het verplichte curriculum. Want op dat laatste is wat mij betreft wel wat aan te merken.

Nu weet ik er te weinig van om met goed onderbouwde argumenten een strak pleidooi te houden over hoe het basisonderwijs precies verbeterd zou kunnen worden. Ik weet wél waar onze dochter mee thuiskomt. Persoonlijk vind ik die informatie het meest waardevol. Al zijn het grotendeels momentopnames. Want vindt ze de wekker die haar doordeweeks wakker schudt omdat ze naar school ‘moet’ leuk? Nee. (“Ik haat die k-wekker! Waarom is het weekend altijd zo snel voorbij? Kunnen ze de schoolweek niet korter maken”?) Maar stel je haar de vraag of ze met plezier naar school gaat, dan antwoordt ze steevast ‘ja’. Met hier en daar een uitzondering (want we hebben allemaal onze dag wel eens niet).

En is dat uiteindelijk niet het belangrijkste? Dat ze een leuke basisschooltijd heeft, waar ze later met een fijn gevoel op terug kan kijken. Zo stond ik er tot nog niet zo lang gelee wel in. Echter, nadat we een half jaar zelf gepoogd hebben les te geven (OMG; lesgeven is echt een vak. Leraren zijn ook een soort helden!), heb ik mijn mening ietwat moeten aanpassen. Wat je buiten de schoolbanken leert, de zogenaamde levenslessen, haal je niet uit de lesboeken. Althans, niet alleen maar. Boeken leren je niet hoe je omgaat met wat en wie je tegenkomt op je levenspad. Of wat empathie werkelijk inhoudt. Dat leer je in de praktijk. Door midden in het leven te staan. Simpel gezegd, door te leven.

Sociaal voelend is ze zeker. En zeer ruimdenkend. Iemand die niet in hokjes denkt. Haar eigen regels maakt. Soms een beetje de rebel uithangt Een pittig ding, dat zeker. Een hele column schrijven werd ‘m uiteindelijk niet. We hebben hier ook gewoon te maken met een 10-jarige en haar nukkigheden. Ze wilde nog wel een goede afsluiter maken. “Echte helden zijn mensen die iedere dag voor een ander zorgen. Niet die populaire zangers (ook al vind ik hun muziek supergoed!) en filmacteurs. Kaasnuggets.” Hoezo rebels? Zíj is mijn held. 

 

femkejaarsma.nl

www.verwoordinbeeld.nl