Column Sanne Verhoef: Maak van 'n nood 'n vreugd'

Wat verstaat Nibud onder ‘minimaal noodzakelijke uitgaven’? In het licht van de huidige ontwikkelingen, waarbij men ons in het cbdc-keurslijf wil dwingen, zet ik mijn vraagtekens bij zo’n oproep om te zorgen voor contant geld. Valt de stroom uit? Laat het dan alsjeblieft zijn op het moment dat mijn auto een volle tank heeft. Of er bij een stroomstoring überhaupt getankt kan worden, betwijfel ik. Wel weet ik, dat een moment aan de pomp een krater zal slaan in het voor mijn 1-persoonshuishouding voorgestelde noodbudget van 70,-. Producten in mijn koel- en vrieskast zullen in een mum van tijd bederven. Dat moment vóór zijn, door er vlug maaltijden van te koken, gaat niet lukken aangezien ik op inductie kook. Wie op gas kookt heeft deze mogelijkheid wel. Vraag is alleen, hoe lang een en ander dan buiten de koelkast bewaard kan worden. 

Afwassen kan ouderwets met sop en kwast. En een handwas kan in een grote emmer of badkuip gedaan worden. Dat geeft wellicht zelfs nog iets van een vakantie/campinggevoel. Ik kijk zelf amper TV, dus op dat vlak mis ik niks. Dat ik mijn laptop niet kan gebruiken vind ik lastiger. Deze heb ik dagelijks nodig voor o.a. het uitpluizen van vacaturesites en het maken en verzenden van sollicitaties. Ook voorzie ik een uitdaging als het gaat om mobiele telefoons. We doen er praktisch alles mee: bellen, appen. Het is ons digitale telefoon- en adressenboek. Voor menigeen ook zijn/haar agenda, fitnesscoach en huishoudboekje. Ergens moeten de apparaten een keer aan de oplader. Dat moment kunnen we even uitstellen door powerbanks te gebruiken. Maar ook die raken eens leeg…

Tja… en als het op boodschappen doen aankomt; niet dat ik deze gebruik, maar de zelfscanner kan op z’n plek blijven. Koelvitrines en vriezers zullen leeg zijn. Op wat voorverpakt brood na, geldt dat ook voor de schappen bij de bakafdeling. Ik vermoed een run op de Snelle Jelles, crackers en rijstwafels. Blikjes vis, potten appelmoes, augurken en gedroogde worst zullen gretig aftrek vinden. Net ranja en rode wijn. Pretzels, pinda’s en overige knabbels, schat ik in. Zo’n boodschappenkar doet een feest vermoeden. Juichen wordt het pas na de kassa, als prijzen voor de boodschappen zonder elektronische kassa correct opgeteld zijn. En er voldoende wisselgeld in kas is om terug te geven… 

Met de saamhorigheid en creativiteit die ik zo goed ken uit het hoge Noorden, twijfel ik er niet aan dat men op Ouwe Syl en omstreken weer op briljante ideeën komt. Het zou me dan niks verbazen als ten tijde van een stroomstoring bij VV Ouwe Syl, bij Carina en Siebe van WadNoflik, bij Auke en Nieke van Het Graauwe Paard en/of bij de organisatoren van Bietpicknick, ruimtes worden ingericht voor een pub-quiz of iets dergelijks. Sfeerverlichting middels kaarsen. Live muziek, akoestisch, verzorgd door Richard & friends, Jan de Vries, Ruben Bus en andere muzikale genieën die Het Bildt rijk is. 

Initiatiefrijke, ondernemende mensen die naar aanleiding van zoiets als een stroomstoring spontaan events organiseren die voor extra verbinding zorgen. Als dat gebeurt, dan twijfel ik er niet aan dat daar nog tot in lengte van dagen, van jaren over gesproken gaat worden. Helemaal in een tijd waarin het creëren van tweedracht haast een vooropgezet plan lijkt. 

Of één ook nog het bewonersaantal beïnvloedt, zal na een maand of 9 blijken ; ) …. Ik mag dan weliswaar uit Het Bildt vertrokken zijn, maar het is mij aan het hart gebakken. Ik denk er nog vaak met plezier en liefde aan terug. Na deze overpeinzingen over een stroomstoring zorg ik zeker voor een volle tank. Want doet zich er één voor? En worden er initiatieven ontplooid zoals ik vermoed? Dan ben ik graag van de partij om van ‘n nood ’n vreugd’ te maken!  

Sanne Verhoef