Algemeen

Column: Under de mudder

Vanuit de camper klinkt een luide kreet gevolgd door een onverstaanbaar relaas met, naar ik vermoed, een aantal vloekwoorden. Wanneer ik vraag wat er precies aan de hand is, krijg ik een ietwat bozig verwijt als reactie. ‘Ik zal geen namen noemen, maar iemand heeft een kastdeurtje open laten staan.’

Oeps. Schuldig. Watskeburt? De langste van ons reistrio stootte zijn mooie hoofd tegen het deurtje van één van de bovenkastjes in ons camperkeukentje. (Yes, I know. Te veel verkleinwoorden achter elkaar. Taaltechnisch niet zo fraai. Maar het is gewoon zo f$# klein allemaal.) En dat was niet de eerste keer… Gelukkig heeft ‘ie naast een mooi, ook een hard hoofd. Klote is het even goed. Doe je eraan? Je dealt ermee. Hashtag tiny space.

Koffie zetten (gaat bijna altijd gepaard met veel knoeiwerk), iets fatsoenlijks (lees: lekker én voedzaam) op tafel zetten, de boel een beetje toonbaar houden in de camper (met alleen een veger en blik), wasje draaien én droog zien te krijgen (en geloof het of niet, dat laatste is soms een ware uitdaging). Zelfs slapen. Alles gaat zo’n beetje op z’n elfendertigst. Oftewel: uitermate langzaam en omslachtig. Slow living 3.0 zeg maar. Which is fine. Want wilden we niet stiekem toch een beetje onthaasten? Even pas op de plaats maken. Kijken waar we staan. Enzo.

Hoe dan ook. Al die kampeermalaise, eerlijk? Echt warm of koud word ik er niet meer van. Het hoort nu eenmaal bij dat zelfgekozen ’vrije leven’. Back to basic. One with nature. Bla bla bla. Waarom ik dit alles met een enigszins sarcastische ondertoon benoem? Omdat het niet altijd vrijheid blijheid is. Niet iedere dag dikke lol, drie bier. Aldus, tijd voor een tegengeluid. Niet alleen maar mooie Instagramwaardige plaatjes meer. Want op reis zijn is meer dan chillen op het strand, de lekkerste ijsjes eten, fantastische wandelingen maken en prachtige steden bezoeken. De helft van de tijd is het, komt ‘ie weer, net als thuis. Same same, but different.

Tot deze conclusie kwam ik samen met een medecamperaar, die ik op onze roadtrip door Portugal ontmoette. Tijdens een gezellig samenzijn in de campingdisco (oké oké, het was eigenlijk een restaurant waar de muziek vrij luid stond en de wijn heel goed smaakte maar who cares, right?) kwam de sketch ‘under de mudder’ van komiek en schrijver Jochem Myjer ter sprake. Geïnspireerd door dit hilarische verhaal, bedachten we binnen no-time een compleet Instaprofiel. Partner in crime Willanda, voortvarend als ze is, bracht ons concept de volgende dag gelijk in de praktijk. 

 

Et voilà: @under_de_mudder was geboren. Een account vol kampeergerelateerde shizzle. The good, the bad and the ugly. Vastgelegd in vermakelijke beelden. Nu te zien op Instagram, je eigen vertrouwde thuisbioscoop. Veel kijkplezier! #underdemudder.

femkejaarsma.nl

www.verwoordinbeeld.nl