Column van Femke

Loedermoeder

Schermtijd. Wij doen daar niet aan. We hebben wel wat regels, maar daar houden we ons zelden aan. Onze kinderen van 5 en 8 zijn een beetje bekend met social media en vragen wel eens: ‘wil je deze foto op Instagram posten?’ Mijn digitale moederhart is dan vervuld met een mix van trots en een vleugje schaamte. Want - om het op zijn Facebooks uit te drukken - mijn relatie met social media is nogal ingewikkeld. Ja, ik post regelmatig momentopnames uit ons leven. Voor familie en vrienden, maar vooral voor mezelf. Likes en comments vind ik leuk en reacties in het echte leven zoals ‘ik hoef jou niet meer te vragen wat jij dit weekend hebt gedaan want dat heb ik al op Facebook gezien’, zijn mij niet onbekend. En nee, ik post niet álle ellende maar ik vertel er wel graag over - ‘smiley met een gekke bek’.

Allemaal leuk en aardig maar wat ik nooit heb begrepen, is het ongenuanceerde getetter op diezelfde ‘sociale media’. Zo zette ik ooit de Facebookpagina op voor onze buurt maar man, wat een bloed, zweet en tranen heeft me dat al gekost. De details zal ik je besparen, maar mocht je de reacties op een gemiddeld Nu.nl-bericht wel eens gelezen hebben, dan begrijp je wat ik bedoel. Verscholen achter een beeldscherm durven een hoop mensen hun ongezouten mening te geven en tegen elkaar tekeer te gaan. En dan het taalgebruik...

Dit keer betrof het getetter mijzelf en mijn gezin. We zaten een weekend in een vakantiehuisje, net terug uit de dierentuin, nog even te chillen voordat we uit eten gingen. Zoon en dochter zaten achter de beeldschermpjes en wij heerlijk aan de bubbels. Tja, als je dan toch een loederouder bent, dan ook maar gelijk zat. Of smoor, zoals we dat in Friesland noemen. 

Dus, ik postte dit überchill-momentje van de kinderen achter die schermpjes en daar reageerde een volstrekt onbekende op: ‘Ga even gezellig een familiespel doen. Scherm kijken…’ Ik was verbouwereerd. Wie was deze vrouw en hoe haalde zij het in haar kop dat wij niks leuks met onze kinderen doen? Helaas kon ik haar afgeschermde account niet bekijken, wat deze brutaliteit extra typeerde.

Ik besloot te reageren. Noemde haar ‘miss perfect mom’ en raadde haar aan om zelf even een spelletje met haar kinderen te gaan doen, in plaats van op haar telefoon te zitten instagrammen en commentaar te leveren op mensen die ze niet kent. Ze reageerde, verwijderde die reactie gelijk weer - en de eerste ook! - maar wist zij veel dat mijn telefoon deze berichten al had opgeslagen. Ofwel: een loze reactie waarmee ze zichzelf vooral nog meer voor schut zette.

Ondertussen was ik toch enigszins geïrriteerd geraakt. Want, zonde van onze tijd samen in dat fijne vakantiehuisje. Het wordt hoog tijd dat ik mezelf wat schermtijd opleg.

Wendy Meynderts