Algemeen

Er is een moment geweest waarop ik ineens een mevrouw werd voor de buitenwereld. Oké, dat zal heus niet zomaar van de een op de andere dag zijn gegaan. Maar ik vermoed dat het ergens halverwege de dertig was.

Misschien nadat ik op mijn 34ste moeder werd? Hoe dan ook… Dat je door wildvreemden met ‘u’ wordt aangesproken, snap ik. In de meeste gevallen is dat puur uit goed fatsoen. Je kent elkaar immers niet. En een welopgevoed persoon gaat natuurlijk niet gelijk iemand tutoyeren. Da’s wel erg amicaal.

Heel anders vind ik het wanneer een jeugdig type, laten we zeggen in de leeftijd van 14 tot 18 jaar, mij aanspreekt met ‘u’ en ‘mevrouw’. Ik begrijp dat die koters van hun ouders (of andere volwassenen; ook al zo’n vies woord) hebben geleerd dat dit zo hoort. En vanuit dat oogpunt bekeken, waardeer ik het zeer. Toch, doe maar liever niet want het voelt zo... ouhoud! Ja, daar is ‘ie weer: oud. Hoe hard ik mezelf ook voorhoud dat het me niet boeit, ouder worden, doet het dat dus wel. Gek genoeg zijn het nog steeds niet die rimpels en grijze haren waar ik mee zit. Het is vooral het besef dat anderen (veelal mensen die stukken jonger zijn dan ik) mij blijkbaar in een bepaald hokje hebben zitten. Die van ‘mevrouw’ en ‘u’.

Nu ben ik al een jaar of tien een mevrouw. Zou je zeggen dat je er inmiddels gewend aan bent. Niets is minder waar. Hoe ouder ik word, hoe jonger ik me  - op sommige vlakken, want laten we wel wezen, mijn lijf piept en kraakt bij tijd en wijle flink - lijk te voelen. Call me crazy, maar ik voel me hartstikke goed. Zowel fysiek als mentaal. (Iets waar ik overigens enorm dankbaar voor ben en heus een beetje hard voor werk.) Als iemand mij dan als een mevrouw aanspreekt, denk ik daarom vaak: are you talking to me? Oh wacht, ik ben 44. Geen 32. En dat zie je. Which is fine. Toch voel ik me meer een meisje dan een mevrouw.

Wat zegt leeftijd überhaupt? Ik weet nog dat ik als 16-jarige iemand van 30 ook best oud vond. Dus tja. Die leeftijd zelf al lang voorbij, begin ik steeds beter te begrijpen wat ‘age is just a number’ betekent. Je hoort ook wel eens: iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Dat zie ik anders. Ik mag blij zijn als ik oud(er) mag worden. Ik wil alleen geen mevrouw zijn. Mag dat?

femkejaarsma.nl
www.verwoordinbeeld.nl