Algemeen
Column Sanne Verhoef: Gaan voor goud
’t Eerste grapje dat mijn jongste broer maakte herinner ik me nog goed. Hij was 3 jaar. “Waarom zijn bananen krom?” Hij vroeg het aan iedereen die hij tegenkwam. De welgeteld 2 seconden die hij gaf, waren amper voldoende om bedachtzaam te kunnen kijken. “… anders past hij niet in zijn schil.” Hierna barstte hij steevast in onbedaarlijk lachen uit. Soms tot de hik erop volgde. Alleen zijn reactie was al genoeg voor een lachsalvo van alle aanwezigen.
Kinderen van zo’n 2,5 – 3 jaar stellen eindeloos waarom-vragen: waarom wordt het donker? Waarom miauwt poes? Waarom moet je werken? Zo ontwikkelen zij zich op het gebied van taal en kennis. En het helpt een peuter om een beeld te vormen en grip te krijgen op de wereld om zich heen. Antwoorden op waarom-vragen geven vaak ook weer aanleiding tot een “Ja, maar waarom dan?”…. vermoeiend voor ouders, maar o zo belangrijk voor het kind. Op de gekste momenten komen ze met dat soort vragen. En je kunt je dan alleen verwonderd afvragen wat er in zo’n koppie omgaat… Als je ouder wordt en dan bedoel ik in jaren, merk ik dat het nog steeds belangrijk is om vragen te stellen.
Als volwassene heb je langere tijd op deze aardkloot vertoefd. Kennis en avonturen zijn door persoonlijke filters gegaan en hebben zo mede je kijk op de wereld bepaald. In de communicatie met anderen kunnen overtuigingen en aannames al gauw tot misverstanden leiden. Het stellen van vragen om aannames te toetsen, kan dat voorkomen. Wie, wat en waar-vragen helpen om feiten te achterhalen. Waarom-vragen ervaar ik echter steeds vaker als niet helpend, doordat antwoorden niet logisch, noch bevredigend of rechtvaardig voelen… we hebben taal, woorden om te communiceren; we wisselen er ideeën mee uit. Vertellen een ander wat/hoe we ons voelen en zoveel meer. Om elkaar te begrijpen is het belangrijk dat we het over hetzelfde hebben.
Maar waarom wordt er dan aan taal/de betekenis van woorden getornd? Opvallend hierin vind ik hoe de overheid met een en ander omgaat. Gebruik van het voorvoegsel ‘on’ duidt op het tegenovergestelde. Onaangenaam wil zeggen niet aangenaam. Onbruikbaar: niet te gebruiken. Zo niet met het woord ongevaccineerd dat sinds COVID een ding is; wie binnen bepaalde termijnen na een eerste of vervolgprik overleed, werd als niet gevaccineerd aangemerkt, terwijl men wel degelijk één of meer prikken gehad had. Waarom gebeurt dit? Het CDA had in een wetsvoorstel heimelijk geprobeerd ‘moeder’ te vervangen door ‘ouder uit wie het kind geboren is’. Waarom? Een man baart immers geen kinderen...
Waarom heeft Nederland een kabinet dat zich voor uitvoering van haar plannen laat leiden door organisaties waarvan de voorzitters niet gekozen zijn, in plaats van zich te richten op de behoefte van belasting betalende burgers met passende oplossingen? Waarom zijn gedupeerden van de toeslagenaffaire nog steeds niet allemaal gecompenseerd? Waarom maken we exorbitante bedragen over aan Oekraïne waar men onlangs voor 1,5 miljard dollar begonnen is met de bouw van een enorm skiresort? Waarom worden kinderen die hun identiteit aan het ontdekken zijn met alle onzekerheden die daarbij horen, na soms een enkel intakegesprek al met puberteitsremmers de transfuik in gedreven? Waarom wordt de één, die zo ongeveer alles gedaan heeft wat God verboden heeft, dik in de 80. En is het een ander, die op ’t pad louter tegenslag krijgt terwijl die zich altijd dienstbaar heeft opgesteld, niet gegeven om 40 kaarsjes uit te blazen…
Waarom is de lucht boven het Bildt zoveel helderder dan hier in het midden van het land? De dag kan hier zonnig beginnen. Maar een patroon van strepen kondigt steevast een melkwitte lucht aan die binnen no time de zon volledig aan het zicht onttrekt en de dag grijs kleurt….
Waar een peuter waarom-vragen stelt, laat ik deze steeds meer voor wat te zijn. Ik volg mijn hart en mijn gevoel. Oefen dankbaarheid. Probeer waar mogelijk te genieten. En richt me op mijn directe omgeving en op hetgeen waarop ik invloed heb. Geregeld denk ik daarbij met een glimlach terug aan de eerste grap van mijn broertje. Zo jong als íe was; in dat moment kon hij een ruimte verlichten door iedereen te laten lachen…
Da’s goud
Sanne Verhoef
Laatst geplaatst
Agenda
-
Zo 8 december
-
Wo 11 december
-
Do 12 december
-
Za 14 december
-
Ma 16 december
-
Do 19 december
-
Do 26 december
-
Do 2 januari
- 09:00 Expositie Yvon Sterk
- 15:15 Volksdansvereniging Stiens